نمایش نتایج: از 1 به 3 از 3

موضوع: رفتار بچگانه شوهر

1844
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Nov 2020
    شماره عضویت
    45748
    نوشته ها
    1
    تشکـر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 پست
    میزان امتیاز
    0

    رفتار بچگانه شوهر

    سلام من نزدیکه سه ماهه که عقد کردم اما رفتارهای شوهرم کاری کرده که احساس میکنم یه زن افسرده شدم چون رفتارهاش خیلی بچگانس تکیه گاهم نیست میدونم که دوستم داره اما خیلی وقتا کارایی میکنه که خیلی ازارم میده و اصلا هم توجهی ب اذیت شدنم نمیکنه مثلا مسولیت پذیر نیست هیچوقت نباید نه بشنوه وگرنه قهر میکنه جلو بقیه رفتار مناسبی نداره و همش دنبال توجها زیاد دروغ میگه و خیلی چیزا رو بزرگنمایی میکنه از همه چی بیشتر دروغ گفتنش منو اذیت میکنه جوری قسم میخوره و حرف میزنه که هر دفعه باورم میشه اما بعد میفهمم دروغ گفته توی خودم میشکنم خونواده خیلی سخت گیری داره میدونم ک دروغ گفتنو از مادرش یاد گرفته چون اونم خیلی زیاد دروغ میگه دروغای بی دلیل خیلی کنترلش میکنن سخت میگیرن بهش منم میدونم منشا این رفتارای بچگانه و دروغگوییش خونوادشن و واقعا نمیدونم باید چطور در برابرش رفتار کنم تا درست بشه واقعا دارم دیوونه میشم منم ادم کاملی نیستم که بدونم چی درسته چی غلط و چجوری باید رفتار کنم باهاش ولی میترسم رابطمون داره عین رابطه مادر فرزندی میشه و من اینو نمیخام هر چقدر هم میخام که ازادش بزارم تا خودش سرش به سنگ بخوره خونوادش نمیزارنو دخالت میکنن همسرم خیلی بیرون میره خیلی با رفیقاش میگرده نمیدونم این رفتارشو دیگه چیکار کنم اگ از اولش میدونستم هیچوقت باهاش ازدواج نمیکردم اما از اولش بمن دروغ گفتن حالا هم ک عقد کردیم خونوادش ب بیرون رفتنش گیر میدن کنترلش میکنن نمیزارن بزرگ شه همسرم بد ذات نیس خیلی عاطفیه خیلی حساسه ولی من واقعا این وسط دارم افسردگی میگیرم لطفا راهنماییم کنید

  2. بالا | پست 2


    عنوان کاربر
    مشاورکو یار
    تاریخ عضویت
    Oct 2019
    شماره عضویت
    42184
    نوشته ها
    14,499
    تشکـر
    380
    تشکر شده 17,518 بار در 3,264 پست
    میزان امتیاز
    19

    پاسخ : رفتار بچگانه شوهر

    نقل قول نوشته اصلی توسط Nikix نمایش پست ها
    سلام من نزدیکه سه ماهه که عقد کردم اما رفتارهای شوهرم کاری کرده که احساس میکنم یه زن افسرده شدم چون رفتارهاش خیلی بچگانس تکیه گاهم نیست میدونم که دوستم داره اما خیلی وقتا کارایی میکنه که خیلی ازارم میده و اصلا هم توجهی ب اذیت شدنم نمیکنه مثلا مسولیت پذیر نیست هیچوقت نباید نه بشنوه وگرنه قهر میکنه جلو بقیه رفتار مناسبی نداره و همش دنبال توجها زیاد دروغ میگه و خیلی چیزا رو بزرگنمایی میکنه از همه چی بیشتر دروغ گفتنش منو اذیت میکنه جوری قسم میخوره و حرف میزنه که هر دفعه باورم میشه اما بعد میفهمم دروغ گفته توی خودم میشکنم خونواده خیلی سخت گیری داره میدونم ک دروغ گفتنو از مادرش یاد گرفته چون اونم خیلی زیاد دروغ میگه دروغای بی دلیل خیلی کنترلش میکنن سخت میگیرن بهش منم میدونم منشا این رفتارای بچگانه و دروغگوییش خونوادشن و واقعا نمیدونم باید چطور در برابرش رفتار کنم تا درست بشه واقعا دارم دیوونه میشم منم ادم کاملی نیستم که بدونم چی درسته چی غلط و چجوری باید رفتار کنم باهاش ولی میترسم رابطمون داره عین رابطه مادر فرزندی میشه و من اینو نمیخام هر چقدر هم میخام که ازادش بزارم تا خودش سرش به سنگ بخوره خونوادش نمیزارنو دخالت میکنن همسرم خیلی بیرون میره خیلی با رفیقاش میگرده نمیدونم این رفتارشو دیگه چیکار کنم اگ از اولش میدونستم هیچوقت باهاش ازدواج نمیکردم اما از اولش بمن دروغ گفتن حالا هم ک عقد کردیم خونوادش ب بیرون رفتنش گیر میدن کنترلش میکنن نمیزارن بزرگ شه همسرم بد ذات نیس خیلی عاطفیه خیلی حساسه ولی من واقعا این وسط دارم افسردگی میگیرم لطفا راهنماییم کنید

    بسم الله الرحمن الرحیم

    سلام دوست عزیز.
    یکی از مشکلات در زندگی خانم ها ، ازدواج با مردهایی هست که با داشتن ظاهر کاملا بالغ ، از درون نابالغ هستند . این دسته از مردها نمیدونند پس از ازدواج در چه شرایطی قرار میگیرند و در جریان زندگی چطور باید رفتار کنند.

    مرد نابالغ دوست نداره کانون انتظارات و توقع های همسرش باشه یادوست نداره کسی بهش تکیه کنه
    یکی از آشکارترین علائمی که عدم بلوغ یک مرد رو نشون میده این هست که به طور واضح یا با رفتارش ابراز میکنه که از تکیه گاه بودن برای همسرش دوری میکنه . و یا وقتی که مشکلی برای همسرش پیش بیاد برای کمک به همسرش آماده نمیشه یا به عبارتی آمادگی کامل نداره و نمیدونه چطور برخورد کنه . این دسته از مرد ها دوست ندارن کاری و یا مسئولیتی بهشون محول بشه . و مشکلات رو نادیده میگیرن ، در بحث ها و گفت گو ها و حرف های زندگی جدی نیستند یا به عبارتی گفتگویی رو با هوشمندی و منطق و جدیت پیش نمیبرن ، مهارت ارتباطی ندارن ، ، و همه چیز رو به مسخره و شوخی میگیره همچنین تعادل در ابراز احساسات نداره ، هنگام ناراحتی احساساتی میشه .معمولا برای آینده برنامه ندارند ، قدرت تصمیم ندارند و نمیتونن ذهن خودشون رو جمع و جور کنند و تصمیم گیری کنند

    یکی دیگر از علامت های آشکار یک مرد نابالغ این هست که علاوه بر عدم توانایی ش برای سازگاری و مدارا، مصمم و با اراده هم نیست. احتمالا بیش تر مواقع شما تصمیم ها را برای ایشون میگیری و رابطه رو پیش میبری .

    خب اگر همسر شما این ویژگی ها رو داره دلایل زیر از عللش هست

    1دوران کودکی مجبور بوده هرچه سریعتر بزرگ بشه

    2در کودکی توسط دیگران بسیار کنترل میشده : ممکنه همسرتون در خانواده ای بزرگ شده باشه که قوانین بسیار و انضباطی سفت و سخت حاکم بوده ، بنابراین احتمالا در بزرگسالی با نادیده گرفتن قوانین، خودشون رو راحت میکنند .

    3دوران کودکی نادیده گرفته میشده : اگر در کودکی توجه چندانی دریافت نکرده باشه و مراقبت و حمایت ندیده این امکان وجود داره که در بزرگی بی مسئولیت شده و رفتارهای بچه گانه ای از خودش بروز کنه .

    شما باید چیکار کنین ؟ به نقشی که خودتون توی زندگی ایفا میکنین توجه کنید . معمولا خانم هایی که درشرایط شما هستند و نقش «ناجی» رو ایفا میکنند ، در رابطه احساس برتری یا تنهایی میکنن . وبهانه ای دارن تا از توجه و رسیدگی به زندگی خودشون سرباز بزنن ؛ چون مدام مشغول کمک به همسرشون هستن . حس میکنن که از این زندگی باید دست بکشن و اجازه بدن که همسرشون با عواقب و نتایج مثلا «بی مسئولیتی» خودش مواجه بشه و یا همون طور که خودتون گفتید سرش به ینگ بخوره اما اینکار هیچ کمکی بهشون نمیکنه
    در عوض باید همسرتون رو یک شخص نیازمند به تربیت بدونید و با آرامش در جهت رشد خصیصه های مورد نظر که باید داشته باشه در ایشون تلاش کنین . هرگز سرکوبش نکنید با تشویق خصوصیات خوبش توانمندی هاش شخصیتش رو تقویت کنید ایشون نیاز به فکر و تحلیل داره و این فضا رو شما باید در اختیارش قرار بدین .اگر چه برخی اوقات نتایج خوبی برای تفکرات خودش نداشته باشه و به نتیجه نرسه یا تصمیمش درست نباشه اما نیاز به تجربه و استقلال فکری داره نه تحمیل نظرات و تصمیم گیری های شما .همسر شما نیاز به کسب مهارت ارتباط موثر داره چیزی که قطعا میتونه تاثیر بسزایی در رفتار ایشون داشته باشه .

    ضمن اینکه تیپ شخصیتی شما نیز در ایجاد این مشکل نمیتونه بی تاثیر باشه ، زمانیکه از همان ابتدا رفتارهای مادرانه داشتید این رفتارهای شوهرت به جای اصلاح ،تقویت شده ، بنابراین حمایت «والدانه» از همسرت رابطه تون رو به رابطه ای ناسالم تبدیل کرده ودر زمان فعلی احساس میکنید که : عصبانی هستید. نمیتونید به عنوان یکی حامی بهش تکیه کنی و رابطه تون اشتباهه . البته اگر به همین صورت ادا‌مه بدین قطعا دچار مشکلات پیچیده ای میشین

    نكته ي ديگه اين كه به نظر میرسه با توجه به روشي كه شما زندگي كرديد كمي منظم و خشك تر از همسرتون باشین .بعد از اين كه توجه لازم رو به همسرتون داديد نقش زنانه ي خودت رو در زندگي پر رنگ تر كن.

    پیشنهاد من به شما هست که ابتدا در درون خودت ايشان رو به عنوان يك مرد بپذير و مدام در ذهن تون رفتارهاش رو با مرد اسطوره اي كه در ذهن خودتون هست نسنجيد و مقايسه نكنيد .در مرحله ي دوم اينکه همسرت رو به عنوان یک مرد پذیرفتی در خلوت دو نفره تون به ايشون انتقال بده .تحسين و تمجيدش کن .اگر اين حس مرد بودن رو از نظر خودتون به ايشون منتقل كنين مطمئن باشین كه اين رفتار توجه طلبي ايشون در جمع كاهش پيدا ميكنه . وباصبوری وکسب مهارت های ارتباطی میتونین به داشتن رابطه ای بهتر امیدوار باشین . پیشنهاد بعدی من این هست که تحت نظر روانشناس و مشاوره شدن توسط ایشون گام بردارین حتما نتیجه میبینید

  3. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    تیم مشاوره
    تاریخ عضویت
    Nov 2018
    شماره عضویت
    39631
    نوشته ها
    1,440
    تشکـر
    0
    تشکر شده 473 بار در 393 پست
    میزان امتیاز
    7

    پاسخ : رفتار بچگانه شوهر

    سلام به شما دوست عزیز
    قابل درک هست که این سبک های رفتاری برای شما با سردگمی همراه شده است اما دقت داشته باشید که در این مسیر اگر شما بخواهید با نادیده گرفتن این سبک رفتاری و شخصیتی پیش بروید این مسیر می تواند برای شما و زندگی مشترکتان آسیب های زیادی به همراه داشته باشد و این سبک های رفتاری چون دروغ و پنهان کاری و یا استفاده از قهر به عنوان راحل بجای تعامل و یا روابط دوستی بیش از اندازه و ....مواردی نیست که با ازاد گذاشتن و یا ازدواج و عقد برطرف شود .
    بهتر است در این مسیر در کنار احترامی که برای همسرتان قائل هستید با ایشان به صورت حضوری به روانشناس مراجعه کنید چون نیاز است که در این مسیر سبک رفتاری و شخصیتی و نوع تعامل هایی که دارید و همچنین سن رشدی هردوی شما مورد بررسی قرار گیرد تا بتوانیم در این مسیر به هردوی شما کمک کنیم تا تصمیم گیری بهتری داشته باشید .
    بهتر است از تشخیص گذاری و یا برچسب زدن خوداری کنید چون در هر صورت خانواده ایشان با هر ویژگی قابل احترام می باشند و در کنار اینکه انها در جایگاه خودشان بر اساس مسئولیتی که دارند سعی می کنند که از رفتارهای اشتباه فرزندشان جلوگیری کنند و مشکل در رفتارهای آنها نمی باشد و در این مسیر ازاد گذاشتن انها نیز کمکی به برطرف شدن این مشکلات نمی کند پس بهتر است واقعیت بیرونی را که رفتارهای اشتباه همسرتان هست را بپذیرید و در این مسیر باهم برای مشاوره اقدام کنید و سعی کنید که از مشارو بخواهید که در کنار مشاوره پیش از ازدواج و بررسی بعد شخصیتی و رفتاری در صورت تماسل به ادامه زندگی مشترک دوره های راحل حل مسئله را نیز برای هردوی شما ایجاد کنند .
    درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    021-22354304

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد